Boże Narodzenie

Najserdeczniejsze życzenia zdrowia i błogosławieństwa Bożego dla wszystkich mieszkańców Parafii Zarszyn.

Roraty 2013

Roraty, msza roratnia – pierwsza msza o wschodzie słońca w okresie adwentu. Jest to msza wotywna do Najświętszej Maryi Panny.Nazwa mszy pochodzi od jej introitu, który zaczyna się od słów „rorate cæli desuper” („spuśćcie rosę niebiosa”). Charakterystycznym elementem rorat jest zapalanie świecy. Świeca ta (roratka) umieszczana jest w pobliżu ołtarza jedynie w adwencie. Symbolizuje Najświętszą Maryję Pannę.  W niektórych parafiach dzieci przychodzą na msze roratnie z zaświeconymi lampionami.  Jak silna była tradycja mszy roratniej w dawnej Polsce, świadczyć może kapela rorantystów na Wawelu.

 

W naszej parafii msza roratnia przez cały adwent o 6:45.

Adwent 2013

Adwent (z łac. adventus - przyjście, przybycie) jest pierwszym okresem w roku liturgicznym, rozpoczynającym się od pierwszych nieszporów niedzieli przypadających po sobocie 36 tygodnia Okresu Zwykłego, a kończy się również przed pierwszymi Nieszporami uroczystości Narodzenia Pańskiego w wieczór 24 grudnia. Okres ten trwa od 23 do 28 dni i obejmuje cztery kolejne niedziele przed 25 grudnia w którym to wyróżniamy dwa odrębne okresy dla których elementem łączącym są czytania liturgiczne.

Jest to czas w którym kierujemy nasze serca ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Jezusa w chwale na końcu czasów (okres od początku Adwentu do 16 grudnia włącznie). Adwent to okres bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, w której wspominamy pierwsze przyjście Chrystusa na ziemię. Okres ten rozpoczyna Niedziela Gaudete biorąca swą nazwę od słów antyfony na wejście: "Gaudete in Domino", czyli "Radujcie się w Panu". Kolor szat liturgicznych zmieniony jest tej niedzieli na różowy. Łącznikiem obydwu części w liturgii Mszy św. są czytania starotestamentalnej księgi proroka Izajasza. Obrazują one wielką tęsknotę za zapowiadanym przez proroków i wyczekiwanym przez narody Mesjaszem.

[Więcej]

Biskup Stanisław Jamrozek w naszej parafii

W dniu dzisiejszym w godzinach popołudniowych Ksiądz Biskup Stanisław Jamrozek dokonał wizytacji kanonicznej parafii Zarszyn.

Fot. www.spzarszyn.pl.

Święcenia diakonatu w Przemyślu

W dniu 2 października 2013 r. podczas  uroczystej Mszy św. pod przewodnictwem J. E. Ks. Bpa Stanisława Jamrozka  trzech alumnów przemyskiego seminarium przyjęło święcenia diakonatu. Wśród nich był równiez pochodzący z naszej prafii Łukasz Czaja.

 

Fot. WSD Przemyśl.

List Metropolity Przemyskiego na Niedzielę Środków Społecznego Przekazu

List Metropolity Przemyskiego Arcybiskupa Józefa Michalika  
na Niedzielę Środków Społecznego Przekazu

(...) W każdą trzecią niedzielę września, Kościół w Polsce przypomina o roztropnym poruszaniu się w świecie środków społecznego przekazu. Dziś jest to o tyle pilniejsze, że wszyscy ludzie na całym świecie ulegają poważnym wpływom mediów, czerpiąc informacje niemal wyłącznie z radia, telewizji i Internetu. Gwałtownie przyspieszył rozwój technologiczny, co umożliwiło wielu społeczeństwom i jednostkom dołączenie do światowego obiegu informacji i łatwiejszy dostęp do wiedzy. Wszyscy mają dostęp do debaty publicznej, której nie krępują już zakazy ani podziały społeczne i do której praktycznie może się włączyć każdy.

Jednakże środki społecznego przekazu, choćby najnowocześniejsze, przyczyniają się do rozwoju człowieka pod jednym zasadniczym warunkiem: muszą być właściwie używane. Co to znaczy? Jak napisał Papież w tegorocznym Orędziu do dziennikarzy, między nadawcą i odbiorcą, czyli między rozmówcami, muszą istnieć szczerość, szacunek i odpowie­dzialność. Tylko wówczas więzi społeczne mają szansę się wzmacniać, wymiana informacji może stać się prawdziwą komunikacją, kontakty mogą dojrzewać do przyjaźni. Relacje te mogą ułatwić tworzenie wspólnoty. Kiedy brakuje autentyczności i prawdy, wiadomość szybko staje się manipulacją lub propagandą, a wirtualne relacje okazują się sztuczne i frustrujące.

Chrześcijanin, korzystający z mediów w sposób właściwy, to człowiek odważnie unikający kompromisów ze złem, często perfidnie ukrytym w atrakcyjnych i rozrywkowych produkcjach. To jednoznaczny świadek Chrystusa, mądrze i krytycznie podchodzący do oferty medialnej oraz radykalnie odrzucający takie programy i tych nadawców, którzy występują przeciwko Bogu i moralności. Nie jest to bynajmniej ucieczka z przestrzeni medialnej, co zresztą wydaje się dziś niemożliwe. To warunek do zmiany zasad korzystania z mediów w rodzinie, tzn. eliminacja programów złych, a wybieranie takich, które nie tylko wiernie stosują się do etyki dziennikarskiej, ale także z założenia są zainteresowane przede wszystkim szerzeniem dobra, prawdy i piękna (...).

 

[więcej]

ks. Marcin Janocha w parafii Zarszyn

W dniu 25 sierpnia 2013 r. obowiązki wikariusza w parafii Zarszyn obejmuje ks. Marcin Janocha. Nowy wikariusz został wyświęcony w 2005 r. i pochodzi z Jedlicz. Ks. Marcin wcześniej pracował m. in. w parafii Mrzygłód.

Dziś odpust Matki Bożej Szkaplerznej

Dnia 16 lipca w naszej parafii obchodzimy święto Matki Bożej z góry Karmel, znane także jako wspomnienie Matki Bożej Szkaplerznej. Jest to święto patronalne sióstr i braci z zakonów karmelitańskich oraz wszystkich tych, którzy noszą szkaplerz, przekazaną ludzkości przez Matkę Bożą w XIII w. za pośrednictwem ówczesnego generała zakonu karmelitów św. Szymona Stocka.

Karmel to łańcuch górski u wybrzeży Morza Śródziemnego na północy Izraela (najwyższy szczyt liczy 550 m n.p.m). Na górze tej prorok Eliasz prowadził spór z kapłanami bożka Baala i tam uciekł przed prześladowaniami. Od początków chrześcijaństwa ziemie te przyciągały pustelników pragnących znaleźć Boga w samotnej modlitwie, a Eliasz jest uważany za pierwszego pustelnika. Pierwsi karmelici w XII w. wybrali na swoją siedzibę właśnie Dolinę Eremitów w Karmelu.

Według karmelitów, Eliasza łączyła szczególna więź z Matką Bożą. W Starym Testamencie czytamy, że kiedy prorok oczekiwał na znak od Boga potwierdzający koniec suszy, ujrzał chmurkę, symbolizującą - jak sądzą zakonnicy - Maryję, która przyniosła ludziom źródło życia, czyli Chrystusa.

Obchodzone 16 lipca święto nazywane bywa także świętem Matki Bożej Szkaplerznej, bo tego dnia Kościół przekazuje obietnice, które Maryja dała wraz ze swoją niezwykłą szatą wszystkim, którzy będą się do Niej uciekali. Noszenie szkaplerza i praktykowanie związanej z nim pobożności to jedna z najpopularniejszych form pobożności maryjnej w Kościele. Karmelici szacują, że w Polsce jest przynajmniej pół miliona czcicieli szkaplerza, ale prawdopodobnie jest ich więcej.

 

Uroczysta msza święta odpustowa zostanie odprawiona o godz. 10:30. Homilię wygłosi ks. Paweł Sobol. 

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Zarszynie

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa  w Zarszynie rozpoczęła się mszą świętaą sprawowaną przez ks. Antoniego Obłozę i ks. Rudolfa Zubika. Po mszy wyruszyła procesja do czterech ołtarzy.



[czekamy na fotografie]

Przed uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu Kościół obchodzi w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna swoją mękę. Dlatego od XIII wieku Kościół obchodzi osobną uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (zwaną potocznie Bożym Ciałem), aby za ten dar niezwykły Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować.

 

Inicjatorką ustanowienia święta Bożego Ciała była św. Julianna z Cornillon (1192-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, w roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Pan Jezus wyznaczył sobie nawet dzień uroczystości Bożego Ciała - czwartek po niedzieli Świętej Trójcy. Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna.

 

Bezpośrednim impulsem do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsena. Kiedy kapłan odprawiał Mszę świętą, po Przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się wiele kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze w Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się ten korporał zamiast monstrancji. Korzystając z tego, że na dworze papieskim w Orvieto przebywał wówczas św. Tomasz z Akwinu, Urban IV polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych Mszy świętej i Oficjum. Wielki doktor Kościoła uczynił to po mistrzowsku. Tekstów tych używa się do dziś. Najbardziej znany i często śpiewany jest hymn Pange lingua (Sław, języku...), a zwłaszcza jego dwie ostatnie zwrotki (Przed tak wielkim Sakramentem). Podobnie ostatnie zwrotki hymnu Verbum supernum śpiewane są przy wystawianiu Najświętszego Sakramentu (O zbawcza Hostio). Natomiast fragment hymnu Sacris solemniis stał się samodzielną pieśnią (Panis angelicus) wykonywaną przez najsłynniejszych śpiewaków operowych.

 

Papież Klemens V odnowił święto (1314), które po śmierci Urbana zaczęło zanikać. Papież Jan XXII (+ 1334) zatwierdził je dla całego Kościoła. Od czasu papieża Urbana VI uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła (1389). Pierwsza wzmianka o procesji w to święto pochodzi z Kolonii z roku 1277. Od wieku XIV spotykamy się z nią w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii i w Mediolanie. Od wieku XV przyjął się w Niemczech zwyczaj procesji do czterech ołtarzy.

 Do roku 1955 obowiązywała oktawa Bożego Ciała. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy, choć nie ma ona już charakteru liturgicznego.

 Po raz pierwszy z procesją Bożego Ciała na terenie Polski spotykamy się już w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. Od wieku XVI wprowadzono zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech ołtarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Od dawna przyjął się zwyczaj, kultywowany do dzisiaj, że lud przynosi do kościoła wianki ziół, które kapłan poświęca w dniu oktawy, po czym lud zabiera je do domu. Zawiesza się je na ścianie, by chroniły od choroby; poszczególne gałązki można też umieszczać na polach, by plony lepiej rosły i by Bóg zachował je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach drzewka i gałęzie, którymi był przystrojony kościół i ołtarze w czasie procesji Bożego Ciała, po oktawie zabierano na pola i tam je zatykano. Ich część palono, aby dym odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.

 

 

 

 

  [ http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/boze_cialo.php3 ]

Pierwsza Komunia Święta

W dniu 26 maja 2012 r. w parafii Zarszyn odbyła się uroczystość Pierwszej Komunii Świętej.
Do komunii przystąpiło  18 dzieci.

Wielkanoc 2013

 

Chrystus Zmartwychwstał jako pierwszy i wszystkim nam otworzył drogę do nowego życia, życia po zmartwychwstaniu. Wszystkim Parafianom  życzymy przede wszystkim wiary w to, co przeżywamy w te święta. Wiary w Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego.

Życzymy Państwu wszelkiej radości, szczęścia, które płynie właśnie z tego faktu, że jesteśmy zaproszeni do nowego życia w Chrystusie i wszystko co się dzieje w naszych rodzinach, co się dzieje w naszym życiu znajduje swój nowy sens, sens życia z Chrystusem.

 

 

 

Objawienie Pańskie - Trzech Króli 2013

Drogę do Jezusa narodzonego w Betlejem znaleźli przede wszystkim pasterze i Mędrcy. Pasterze przeczuli Go sercem prostym i nieskażonym pychą. Mędrców przyprowadził twórczy niepokój i umiejętność czytania znaków. Tylko wielka prostota i wielka mądrość mogą się otworzyć na dar wiary. Przybysze ze Wschodu uznali, że Ten, któremu złożyli bogate dary, jest od nich bogatszy o niebo. Że sami uważani za Mędrców, muszą schylić głowę przed Mądrością przedwieczną. Poszli za światłem gwiazdy, a w Jezusie odkryli światłość jaśniejszą od słońca.