Św. Kazimierz

Kazimierz Mirecki,  Św. Kazimierz rozdający jałmużnę, Muzeum Narodowe, Kraków

Urodził się królewicz Kazimierz w Krakowie w dniu 3 października 1458 roku. Dzieciństwo spędził między tym królewskim grodem a Wilnem. Otrzymał on staranne wykształcenie z literatury klasycznej, historii i filozofii. Kazimierz był drugim z sześciu synów króla Kazimierza Jagiellończyka. Żył tylko 26 lat, zmarł na gruźlicę. Już za życia wiele mówiło się o jego pobożności i ascetycznych praktykach. Kanonizował go w 1602 r. papież Klemens VIII. Gdy przed kanonizacją ekshumowano jego ciało, znaleziono obok głowy pergamin z wypisanym jego ulubionym hymnem ku czci Najświętszej Maryi Panny „Dnia każdego sław Maryję”.

Na obrazie powyżej artysta-malarz Kazimierz Mirecki ukazał królewicza w drzwiach katedry wileńskiej, w której święty wielokrotnie się modlił. Według pobożnych opowieści często sam w nocy szedł pod jej drzwi, bo nie mógł się doczekać ich otwarcia. Podobno zdarzało się, że dworzanie znajdowali go śpiącego przed wejściem. W 1484 r. Kazimierz został w tej katedrze pochowany. Tam też odbyły się jego uroczystości kanonizacyjne. Dziś jest patronem Polski i Litwy.

Jest św. Kazimierz szczególnym patronem młodzieży. Tak wielu z nich nie posiada żadnej motywacji życiowej, krążąc nieustannie pomiędzy zdobywaniem tego, co można kupić za pieniądze, a tym, co musi zrobić, aby osiągnąć te pieniądze. Paula Claudel pisał: „młodość nie istnieje dla przyjemności, ale dla heroizmu”; heroizm zaś, do tego, aby postępować za Chrystusem, aby walczyć o Chrystusa i, aby żyć dla Chrystusa. Ten heroizm ukazuje nam życie św. Kazimierza.

Modlitwa do św. Kazimierza

Święty Kazimierzu, wstawiaj się za mną, abym potrafił Ciebie naśladować, zdobywał umiejętność wybierania dobra, obrony wiary katolickiej i moralności w sercach ludzi, mógł skutecznie odpierać pokusy, zachować czystość ciała i serca, pozostając wiernym członkiem Kościoła Twego. Pokaż mi, o Panie, co mam czynić, aby osiągnąć królestwo niebieskie. Amen.