Adwent



Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy Adwent, czas radosnego oczekiwania i przygotowania na przyjście Chrystusa. W pierwszej części (do 16 grudnia) będziemy pochylać się nad tajemnicą powtórnego przyjścia Pana na końcu czasów. Druga część (od 17 do 24 grudnia) będzie stanowić bezpośrednie przygotowanie do celebrowania pamiątki pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię – na uroczystość Narodzenia Pańskiego. Wykorzystajmy dobrze ten czas na słuchanie słowa Bożego oraz wchodzenie w tajemnicę bliskości Boga, który przychodzi jako Emmanuel – Bóg z nami.

***
Adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny i duszpasterski. Trwamy w realizacji programu duszpasterskiego poświęconego tajemnicy Eucharystii, zatytułowanego „Eucharystia daje życie”. W trzecim już roku pracy duszpasterskiej będziemy pochylać się nad tematem „Posłani w pokoju Chrystusa”. Mottem biblijnym będą słowa zaczerpnięte z Ewangelii św. Jana: „…ten kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6,57). Z tej racji w każdą pierwszą niedzielę miesiąca zapraszam na adorację Najświętszego Sakramentu od godz. 9:00 do 10:00, a w każdy pierwszy piątek miesiąca na adorację od godzin porannych do wieczornej Eucharystii.

***
W czasie adwentowego oczekiwania zapraszamy serdecznie wszystkich na Msze Święte roratnie. Szczególne zaproszenie kierujemy do dzieci i młodzieży.  Przynieśmy ze sobą lampiony, aby ze światłem w dłoniach oczekiwać przyjścia Pana.

Wspomnienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej

 



Piero di Cosimo, Maryja z Dzieciątkiem na tronie ze świętymi i aniołami, 1493 Muzeum Innocenti we Florencji.


Obraz przedstawia wizerunek Madonny z Dzieciątkiem w otoczeniu świętych. Hołd małemu Jezusowi oddają klęczące przed nim dwie święte kobiety.

Święta z prawej strony to Katarzyna Aleksandryjska, ofiara prześladowań chrześcijan na przełomie III i IV wieku. Poznajemy ją po leżącym obok niej fragmencie koła, służącego do tortur. Tradycja głosi bowiem, że kiedy Katarzynę łamano kołem, zstąpił z nieba anioł i spowodował, że rozpadło się ono na kawałki. Pomiędzy Elżbietą i Katarzyną leży korona królewska, przypominająca o ich dostojeństwie zarówno na ziemi, jak i w niebie.

Z lewej strony widzimy św. Elżbietę Węgierską (1207–1231), córkę króla Węgier i małżonkę landgrafa Turyngii, słynącą z dobroczynności. Kiedy w wieku 20 lat została wdową, przyjęła habit tercjarki św. Franciszka i oddała się uczynkom pokutnym i miłosierdziu. Na obrazie Dzieciątko przyjmuje z jej rąk kwiaty róż. Artysta w ten sposób przypomina jedną z legend z życia świętej. Według tej legendy mąż zakazał Elżbiecie rozdawać ubogim chleb. Gdy pewnego razu przyłapał ją na wynoszeniu z zamkowej piekarni bułek w fartuchu i kazał jej pokazać, co niesie, zobaczył róże, mimo że była to zima.

Za świętymi kobietami stoją apostołowie, tak jakby przedstawiali je Jezusowi i Maryi. Za Elżbietą wstawia się św. Piotr, a za Katarzyną św. Jan.

Opracowano na podstawie: https://www.gosc.pl/doc/2839839

Zakończenie roku liturgicznego






Mamy Króla! Jest nim Jezus Chrystus - Zbawiciel, Król wszechświata. Należymy do królewskiego rodu i z Chrystusem mamy udział w królewskim kapłaństwie. Znakiem Jego królowania nie jest jednak korona, lecz krzyż zbawienia, który wisi na ścianach naszych domów, jest wpisany w nasze serca i którym znaczymy siebie, gdy stajemy do modlitwy. A ponieważ szlachectwo zobowiązuje, niech świadomość przynależności do królewskiego rodu zobowiązuje nas do godnego życia.

***

Kolejny rok liturgiczny kończymy uroczystością Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Za publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi możemy dziś uzyskać odpust zupełny. Trzeba także spełnić zwykłe warunkami otrzymania odpustu, czyli być w stanie łaski uświęcającej, przyjąć Komunię Świętą, pomodlić się w intencjach wyznaczonych przez papieża, wykluczyć przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu. Akt poświęcenia odmówimy przed błogosławieństwem na każdej Mszy Świętej. Po Mszy Świętej o godz.10:00 wystawienie Najświętszego Sakramentu, Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa i akt oddania naszej parafii Chrystusowi Królowi.

Odpust parafialny ku czci św. Marcina



W czwartek 11 listopada świętowaliśmy Narodowe Święto Niepodległości - 103. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Ten dzień jest także dniem odpustu parafialnego ku czci świętego Marcina Biskupa. Uroczystej Mszy świętej o godz. 11:00 i przewodniczył ks. Zygmunt Żaczek ze Zgromadzenia Księży Sercanów. Następnie w procesji przeszliśmy z Najświętszym Sakramentem wokół naszej świątyni.

Natomiast w Sali Kina o godz. 16:00 mogliśmy zobaczyć przedstawienie (oparte na „Dziadach. Część II” Adama Mickiewicza) przygotowane przez członkinie Koła Gospodyń Wiejskich. Całe spotkanie uświetniły występy artystyczne oraz śpiewy pieśni patriotycznych w wykonaniu dzieci ze Szkoły Podstawowej w Zarszynie. Świętowanie zakończyło się poczęstunkiem rogalami świętomarcińskimi.

Zapraszamy do obejrzenia relacji fotograficznej.